‘De gemeente laat de oren hangen naar de universiteit’
‘Ik woon hier nu zesentwintig jaar. Het is helemaal mijn buurtje. Ik heb een heerlijke buitenruimte, de stad en het station zijn op loopafstand. We zijn omgeven door drie universitaire gebouwen: Arsenaal, Reuvensplaats en Huizinga. Dat geeft levendigheid. Ik hoor studenten praten over hun tentamens. Het is iets heel anders dan een stil straatje in een buitenwijk.
‘Ik heb altijd veel contact gehad met de mensen in mijn deel van het complex. We verzorgen elkaars plantjes en drinken soms thee met elkaar. Die sociale cohesie dreigen we te verliezen, want we zullen allemaal worden verspreid over verschillende locaties.
‘Sinds november 2015, toen we de brief met de plannen kregen, hebben meerdere bewoners klachten als angst en depressie gekregen. En voor de bewoners die al niet helemaal gezond waren, heeft het ook lichamelijk negatieve invloed.
‘Ik heb er ook slapeloze nachten van gehad. Vooral als we bezig zijn met bijvoorbeeld het voorbereiden van een inspraakavond, neemt de onrust weer toe. Het hangt als een zwaard van Damocles boven ons hoofd.
‘Ik kan hier nog vijfentwintig jaar wonen, maar de universiteit beslist dat we maar moeten vertrekken. Wat geeft de universiteit het recht om zo diep in te grijpen in de persoonlijke levenssfeer van 92 Leidse burgers?
‘Van de gemeente moeten we het ook niet hebben; die laat de oren hangen naar de universiteit. Het lijkt wel of de universiteit het Leidse woonbeleid bepaalt. En omdat ook nog eens zeventig procent van de bewoners het niet eens is met de plannen, dreigt de gemeente nu met onteigening.
Lees het hele artikel op de website van Mare
Gerelateerd: